رسانه ای که ملی نیست!
به جای مقدمه : بهانه نوشتن این مطلب صحنه ای بود که در عید امسال در سفر به مناطق محروم استان سیستان و بلو چستان دیدم. در روستایی محروم که مردم اکثرا به جای خانه در کپر زندگی می کردند و از امکانات متداول زندگی شهری مانند آب و برق و گاز و تلفن، فقط از برق برخوردار بودند و در کپری که خیلی بزرگ باشد تازه از یک فرش سه در چهار کوچکتر است ،که در آن خانواده ای نه یا ده نفره زندگی می کند، تصویری بر دیوار این چنین کپری ذهنم را آشفته کرد. متاسفانه تکرار این تصویر در کپرهای دیگر باعث شد عمق فاجعه ای که رسانه بر سر فرهنگ این جامعه در می آورد متوجه شوم.ادامه مطلب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر